کلامی گوهربار منسوب به امیرالمومنین علی (ع) :

(( من از تورات دوازده آیه برگزیدم و به عربی برگرداندم و روزانه سه نوبت در آن می نگرم ))

آیه اول : ای آدمیزاد تا آن هنگام که در تحت قدرت و سلطنت من هستی از شکوه هیچ کس پروا مکن و بدان که قدرت و سلطنت من بر تو همیشه و جاودان است.

آیه دوم : ای آدمیزاد تا آن هنگام که خزانه ها از ارزاق پر دارم از نرسیدن روزی خویش نگران مباش و بدان که خزانه من پیوسته پر خواهد ماند.

آیه سوم : ای آدمیزاد تا آن زمانی که مرا توانی یافت به کس دیگر دل مبند و بدان که هر وقت مرا جویا شوی نیکوکار و نزدیک به خود خواهی یافت.

آیه چهارم : ای آدمیزاد به حق خود سوگند که من دوست دار توام ، پس به حقی که بر تو دارم سوگندت می دهم دوست دار من باش.
 

آیه پنجم : ای آدمیزاد تا آن زمان که هنوز از صراط نگذشته ای از خشم من ایمن منشین.

آیه ششم : ای آدمیزاد همه چیز را بخاطر تو آفریدم و تو را بخاطر عبادت خود ، پس مبادا در این راه از آنچه برای تو آفریدم در گذری.

آیه هفتم : ای آدمیزاد تو را از خاک و پس از آن نطفه و علقه و مضغه ساختم و آفرینش تو مرا رنجش و دشواری نداشت اینک مپنداری که از رساندن قرص نانی به تو دچار رنجش و دشواری شوم.

آیه هشتم : ای آدمیزاد محض خاطر خویش که خیلی ضعیفی بر من آشفته می شوی لیکن بخاطر من بر خود آشفته نمی شوی.

آیه نهم : ای آدمیزاد روزی تو بر من واجب است و مرا بر تو نیز فرایض است لیکن آگاه باش اگر در انجام فرایض نسبت به من سرپیچی کنی ؛ من آن نیستم که از فرایض و عهد خویش سر باز زنم.

آیه دهم : ای آدمیزاد هر کس تو را برای خویش می خواهد اما من تو را برای خودت می خواهم پس از من مگریز.

آیه یازدهم : ای آدمیزاد اگر به آنچه روزیت کردم راضی و خشنود باشی جان و تن خویش را در آسایش و راحتی نهاده ای و انسان سزاوار و ستوده ای هستی ولی اگر به قسمت من رضایت ندهی چنان دنیا را بر تو مسلط سازم که ، همچو چوپانی که حیوان وحشی یابد در بیابان حیران و سرگردان گردی و به هر حال برتر از آنچه روزی بر تو قسمت کردم دست نخواهی یافت که انسانی بس ناسزا و ناشایسته ای.

آیه دوازدهم : ای آدمیزاد هرگاه در برابر من به بندگی ایستاده ای چنان باش که بنده ای خاکسار در برابر پادشاهی شکوهمند ایستاده است و چنان باش که در منظر خویش مرا یابی که اگر تو مرا نتوانی دید من همیشه تو را می بینم.