آقاجان

مهمان‌کن‌دهررا...

به‌شهادتینی...

کناربستراحتضارثانیه‌ها...

ومن‌را...

به‌جرعه‌ای‌عروج...

کنارابهام‌سایه‌ها.

آقاجان‌سلام...

جمعه‌تمام‌روزرا برایت‌گذشت...

سروی‌تمام‌روزرابرایت‌دست‌تکان‌داد...

غرورابری‌شکست‌وتمام‌روزرابرایت‌گریست...

وتو...

آرام‌آرام...

درصحن‌دلم‌قدم‌می‌زدی.

آقاجان

واژه‌ها‌بی‌اعتناازمقابل‌ذهنم‌عبورمی‌کنندومن...

باچشمانی‌پرازاشک...

درحاشیه‌ی‌خیابان‌های‌شعر...

مسافرمعانی‌جمکرانی‌ام.

آقاجان...

بغضی‌سرد...

آرام‌ازناودان‌دلم‌می‌چکد...

ومن‌پشت‌پرده‌ای‌ازاشک...

ردپای‌تورادربرف‌های‌غیبت‌دنبال‌می‌کنم.

تاکی‌حیرانی‌وپریشانی‌تو...

مرادربیابان‌های‌غربت‌وغم‌خواهددواند؟...

ودل‌توازپشت‌کدام‌ابر...

ازدرماندگی‌من‌خواهدگرفت؟
----------------------------------------------------------------------

متن ارسالی از طرف  محمد عابدینی
آدرس وبلاگ : http://www.mabedini.parsiblog.com/