به رغم مدعیانی که منع عشق کنند ، جمال چهره ی تو حجت موجه ماست

رهبر در 24/تیر/1318 متولد شد.56 سال است که عینک روی چشم های رهبر نشسته است،از 13 سالگی. رهبر شش فرزند دارد : مصطفی ، مجتبی ، مسعود ، میثم ، بشری سادات ، هدی سادات و شش نوه که پنجشنبه و جمعه خانه پدر بزرگ را شلوغ می کنند. خانه رهبر حدود 100 قدم با حسینیه ای که دیدارهای عمومی در آن برگزار می شود فاصله دارد و دفتر کار ایشان نیز با حسینیه 60 قدم. سوره عصر از جمله سوره هایی است که همواره در نمازهای یومیه قرائت می کنند. رهبر علاوه بر تسلط به زبان عربی و ترکی ، به اغلب لهجه های ایران عزیزمان آشنایی دارند. چای در استکان کمر باریک ، پذیرایی رهبر از هر مهمانی است . رهبر اهل شعر و غزل سرایی هم هست ، آن هم با تخلص امین ...

من عاشق آن رهبر نورانی خویشم
آن دلبر وارسته عرفانی خویشم
عمری است غمینم ز پریشانی آن یار
هر چند که محزون ز پریشانی خویشم
در دام بلایت شده ام سخت گرفتار
امواج بلای دل طوفانی خویشم
چون نقش نگارین تو بر دیده درافتد
گمگشته این دیده بارانی خویشم
زان لحظه که مجنون شدم از زلف سیاهت
در کوهم و در دشت بیابانی خویشم
از شوق وصال تو چه ویرانه شد این دل
چندی است که شاد از دل ویرانی خویشم
یک لحظه پشیمان نشدم از غم آن دوست
عمری است که مشغول نگهبانی خویشم
دل کنده ام از عالم دنیایی ولیکن
دلبسته ی آن یار خراسانی خویشم

سلام:
از اونجایی که نیمه شعبان نزدیکه برنامه ریزی کردم تا هر کس دوست داره مطلبی در مورد اقا بنویسه حالا یا درد ودل یا هر چیز دیگه ای که دوست دارید اون مطلب رو از طریق کامنت برای من بفرسته تا به اسم خودش و در صورتی که مایل بود به همراه ادرس ایمیل و وبلاگش واسش بزارم توی این وبلاگ.

 برای این کار تا روز قبل نیمه شعبان یعنی 4/5/1389 وقت هست منتظرم فراموش نکنید، اجرتون با آقا امام عصر (عج)

در ضمن منتظر پیشنهادات شما هم هستم ،اگرم سوالی دارید که داره تو ذهنتون رژه میره بپرسید جواب میدم.
 

یاعلی

چشم دوخته ام به آسمان اشراق چشم هایم را بر دروازه های انتظار می آویزم،تا مگر صبحی تو بیایی از مسیری که وعده داده شده است. مردی را انتظار می کشم. گفته اند روزی خواهد آمد از پس تمام ابرهای سترون نابارور. خواهد آمد مردی که در دستانش خورشید خانه خواهد کرد وبرشانه اش آسمان ماوا خواهد گرفت. با خورشید،تا وسط آسمان بی اشراق،چشم می دوزم به تمام راه هایی که به تو ختم می شود. هرچند، هیچ کدامشان را نمی شناسم،اما بوی تورا از بادها می شنوم. بادها تو را می شناسند. بشارت آمدنت را شاید همین بادها برایمان بیاورند! من ایمان دارم که روزی خواهی آمد،شاید همین فردا. شاید همین فردا،تو بر پلک اسمانی چشم سیاه –کعبه- قدبرافراشته بایستی و با ذوالفقار نور در دست،فریاد برآوری که :
((انا بقیة الله فی ارضه))!
شاید همین فردا،این تویی که طنین صدایت به خونخواهی جدت براندام شام تیره پوش،لرزه افکند! من با خورشید چشم به راه تو هستم. هرجمعه از طلوع صبح تا غروب روز،انتظار می کشم جمعه ای دیگر، و در انتظار آمدنت می نشینم بر دروازه های جمعه ی موعود

بارها شنیدیم زمانی که اون یکه تاز پیروز و اون موعود مسعود،نقاب غیبت از چهره ی دلرباش برداره عالم و عالمیان رو از تشعشع انوار تابناکش بهره مند می کنه و همه رو به پرستش حق و پذیرش حقیقت می خونه مردم خواهند گفت: دینی جدید با خود آورده است!!!
آیا براستی امام زمان (ع) به دینی جز اسلام دعوت می کنه؟! به یقین خیر.
پس چرا چنین تصوری پیش میاد و منشا این اتهام کجاست؟؟؟

برای پاسخگویی از یک مثال کمک می گیریم. فرض کنید شما در صحنه وقوع حادثه ای حضور داشته و شاهد آن بودید. فرد دیگه ای هم کنار شما ناظر همون واقعه بوده اما زمانی که او ماجرا را تعریف می کنه چنان شاخه های اون رو کم می کنه و اضافه می کنه که شما در دیده های خودتون هم دچار تردید می شین. حادثه ای که او بازگو می کنه با اون چیزی که در عالم واقع رخ داده فرسنگ ها فاصله داره. در آستانه ی قیام حضرت ولی عصر (عج) آئین ارزشمند اسلام به چنین سرنوشتی دچار شده و از آن جز نامی و نمایی باقی نمونده. نه تنها در زندگی اون ها که نام مسلمان بر خود گذاشتن،نشونی از اسلام به چشم نمی خوره بلکه این دین حنیف با آنچه که اون ها مرتکب می شن،به کلی بیگانه هست. مرزهای حلال و حرام از میان برداشته شده،گوهری به نام حیا و عفاف وجود خارجی نداره،برای کالای امر به معروف و نهی از منکر خریداری پیدا نمی شه،برادری و اخوت به فراموشی سپرده شده و دستگیری و رفاقت از همه جا رخت بر بسته.

قرآن تنها بر لب ها جاریه و دل ها از اون بیگانه هستند،مساجد ظاهری آراسته دارند اما از هدایت خالی و بی بهره هستن.
معارف ارزشمند اسلام صورت شعار به خود گرفته و شعائر بلند اون به یغما رفته،و به یقین در چنین شرایطی بیان احکام و حقایق و معارف اصیل به منزله ی ارائه ی دینی جدیده.

او می آید تا واجبات و محرمات الهی را آن طور که هست بنمایاند، فرامین حضرت حق را برایمان بازگوید، پیرایه ها را از پیکره دین بزداید و کژی ها را راست گرداند.
آری پوستین وارو شده ی اسلام ، دستان مطهر و منور امام را می طلبد تا آن را از زیر خروارها عناد و کینه توزی و جهاد و غفلت و خودخواهی به در آورد و روی آن را از وارویش مشخص سازد تا عالم زیبائی این آئین شکوهمند را به نظاره بنشیند.

«ای فاطمه بنت اسد! آن نوزاد را «علی‏» نام گذار زیرا او والا و برتر است و خدای علی اعلی می‏فرماید: من نامش را از نام خودم برگرفتم و به ادب خود او را ادب کردم و بر دشواری‏های علمم آگاهش ساختم . اوست که بت‏ها را در خانه‏ام (کعبه) خواهد شکست و اوست که بر فراز خانه‏ام بالا رفته اذان خواهد گفت و اوست که مرا بسیار تقدیس و تمجید کند، پس خوشا به سعادت کسی که او را دوست‏بدارد و اطاعتش کند و وای به حال کسی که او را دشمن بدارد و نافرمانیش کند .»
این سخن دلنشین، ندای هاتف غیبی بود که روز 13 رجب در درون خانه (کعبه) فاطمه بنت اسد را مخاطب قرار داد; همو که سه روز مهمان خدا بود و میوه‏های بهشتی را تناول می‏کرد، چرا که آبستن نور مبینی بود که با زاده شدنش تاریکی‏های جهالت و ضلالت را از بین برد و جهان را پر از فروغ طلعت زیبا و دلربایش ساخت و اینک فاطمه وارد خانه خدا شده بود که نور خدا را به دنیا آورد و پس از سه روز مهمانی بر سر سفره ای که خدای علی برای مادر علی گسترده بود، سرانجام او را به دنیا آورد و نام علی را چنان‏که علی اعلی دستور داده بود بر او گذاشت .
علی زاده کعبه، خود کعبه آرزوهای تمام حق‏جویان و حقیقت‏خواهان است . علی قبله عارفان و ناسکان و خداپرستان است . علی مصباح جمال ازلی و گوهر تابناک الهی است که از درون خانه خدا پا به عرصه وجود گذاشت تا همگان را به پرستش خدای کعبه فراخواند و پرچم‏های ضلالت و سیه روزی را از فراز کعبه بر زمین افکند و بیرق هدایت جهانیان را دوش به دوش رسول خدا و همراه او و پس از او برافرازد و هم چنان که نام نامیش مایه امید و نوید علاقمندان و شیعیان و محبانش است، بی‏گمان خروش رعدآسای ذوالفقارش پیوسته دل دشمنان خدا را به لرزه درمی‏آورد و مایه رعب و وحشت آنان خواهد بود تا روزی که به اقتضای اراده الهی، وارث به حق علی، از پشت پرده غیبت‏به درآید و با همان ذوالفقار علی، باقیماندگان شیطان پرستان و مستکبران و دشمنان علی را به دوزخ فرستد و جهان را پس از قرن‏ها بی‏دادگری، پر از عدل و داد سازد .
ادامه مطلب...