|
خورشید آل یاسین ... 
|
از پروانه خواستم, راز سخن گفتن با گلها را برایم بگوید. در صحراهای غربت, تا ادینه ای دیگر, به انتظار نشسته ام, تا شاید به همراه پروانه ای, به دیار اشنایت قدم گذارم....... مهدی جان..... پنج شنبه 89/8/13 .:. 9:35 صبح .:. منتظرالمهدی «عج»
.:. نظر
«بسم الله الرحمن الرحیم»
آقا اجازه! قبل از هجوم سرزنش و حرف دیگران آقا اجازه! پشت به من کرده قلبتان دیگر نمی دهد به دلم روی خوش نشان! قصدم گلایه نیست،اجازه! نه به خدا! اصلا به این نوشته بگویید «داستان» من خسته ام از آتش و از خاک، از زمین آقا اجازه! سنگ شدم، مانده در کویر باران بیار و باز بباران از آسمان اهل بهشت یا که جهنم؟ خودت بگو! آقا اجازه! ما که نه در این و نه در آن! «یک پای در جهنم و یک پای در بهشت» باشد! صبور می شوم اما تو لااقل دستی برای من بده از دورها تکان... آقا اجازه! خسته ام از این همه فریب، از های و هوی مردم این شهر نا نجیب آقا اجازه! پنجره ها سنگ گشته اند، دیوارهای سنگی از کوچه بی نصیب. آقا اجازه! باز به من طعنه می زنند عاشق ندیده های پر از نفرت رقیب. «شیرین»ی وجود مرا «تلخ» می کنند «فرهاد»های کینه پرست پر از فریب! آقا اجازه! «گندم» و «حوا» بهانه بود، «آدم» نمی شویم! بیا: ماجرای «سیب»! باشد! سکوت می کنم اما خودت ببین..! آقا اجازه! منتظرند این همه غریب .... التماس دعا اللهم عجل لولیک الفرج پنج شنبه 89/8/6 .:. 6:46 عصر .:. منتظرالمهدی «عج»
.:. نظر
«بسم الله الرحمن الرحیم» آه من کیم؟؟؟ من که زندانی نفسم،اسیرتخیلم،دوزخ تجملم،وامانده راهم،خالی ازآهم،بسته به زنجیرگناهم،بی پشت وپناهم،آفت زده خزانم،شرمنده ازآنم که ازخویش نهانم. افتاده به چاه حسرتم،خاموش وافسرده،ره به جایی نبرده. آه چه کنم که داستانم به افسانه می ماند،ناتوانم،ازخود فراریم،حنجره زاریم،دوده اهم،حدیث غربتم،خالی ازشادی ودورازآبادیم. با این همه،روزنه ای ازدورمی بینم که سرودامیدمی سرایدوزنگ ازدل می زدایدوآیه (لا تایئسوا) می خواند،خدارامغفرالذنوب جمیعامی داند،می گویدکه ناامید نباشم. ای فرزند آدم! تورافرمودم که دامن ازخلق بکش نه دامن خلق. بندگی کن و زندگی،تقدیس ماکن وقدیس خلق شو،محرم خلق شوتابه حریم وقرب ماراه یابی،خیال کبریایی ازسربدرکن وازرطب و یاس دنیابرحذروخودراآماده سفر. ای فرزندآدم! دردت به ماگوی،داروت ازماجوی که ما گرچه صبوریم،غیوریم. پای برخودگذاروعملی خالص آرودل به ما بسپار. بندبند وجودت به تقوا بندوراه خلق مبند. مارایاد کن وبرزخت آبادکه تورادرپیش راهی باریک وخانه ای تاریک است. تقواپیشه کن وازمعصیت اندیشه که من ازتوبه مختصرطاعتی خرسندم وعذاب برتونپسندم. ای فرزندآدم! سخن سنجیده گوی و راه عافیت پوی و گردتعلق ازدل روی که دریاعمیق است و صراط دقیق وعمل صالح بهترین رفیق پس تورا توشه ای بایدکه فردابه کارآید. فریب زرق وبرق دنیا مخورورشته الفت برمامبر،خواب برخودحرام وزهدوعبادت مرام کن،از زندان به درآواین راه رابه سرآ. ای فرزند آدم! یاران مرایارباش ودشمنان مرا خاروبامردم کوچه وبازارهمچوابراهیم خلیل،بیمارکه قال انی سقیم،یاهمچواصحاب کهف ورقیم بردین زیبنده وازخلق گریزنده باش که هرکس باماخلوت کندتاج خلت ستاندوهرکه ازماگریزدبه ابلیس آویزد. ای فرزندآدم! اگرثروتی بی حدوممتدخواهی بایدکه بترسی ازتباهی و ازگناه بکاهی. شیطان را دشمن داری و توشه برداری که راه دوراست و همنشین موروظلمت دیجور. التماس دعا اللهم عجل لولیک الفرج دوشنبه 89/8/3 .:. 8:56 عصر .:. منتظرالمهدی «عج»
.:. نظر
|
درباره وبلاگ 
طراح قالب  |
بسم رب المهدی و بسم رب المنتظر
