اي سوار سبز پوش لحظه هاي من !

مي دانم که روزي مي آيي و پرستو هاي مهاجر را بر شاخسار آرامش ، ما وا مي دهي اي خوب !

ديگر نمي توانم اشکهايم را ،

در چاه چشمانم اسير کنم ،

باران اشکم را بر سجاده نيازم جاري مي کنم که اشک ،

مهر استجابت دعاست .

شب يلداي هجران را به يمن ظهور ماه کاملش ، کوتاه کن که شب پرستان ، همچنان چشم بر صبح صادقش بسته اند و ما مؤمنان طلوع خورشيد جمالش را نزديک مي دانيم[گل]