پيام

را عوض کنم ، دستي به جام باده و دستي به زلف يار ، پس من چگونه پيرهنم را عوض کنم؟ ، شعرم اگر به ذوق تو بايد عوض شود ، بايد تمام آنچه منم را عوض کنم ، ديگر زمانه شاهد ابيات زير نيست ، وقتي که شيوه ي کهنم را عوض کنم ، مرگا به من که با پر طاووس عالمي ، يک موي گُرده ي وطنم را عوض کنم ، وقتي چراغ مه شکنم را شکسته ام ، بايد چراغ مه شکنم را عوض کنم ، عمري به راه نوبت ماشين نشسته ام ، امروز ميروم لگنم را

عوض کنم ، تا شايد اتفاق نيفتد از اين به بعد ، روزي هزار بار فنم را عوض کنم ، با من برادران زنم خوب نيستند ، بايد برادران زنم را عوض کنم ، دارد قطار عمر کجا مي برد مرا ، يا رب عنايتي تِرَنَم را عوض کنم ، ورنه ز هول مرگ زماني هزار بار ، مجبور ميشوم کفنم را عوض کنم

ممنون جناب بي يار لطف کردين

از اشعاري است که من خيلي باهاش حال ميکنم .

ديگر زمانه شاهد ابيات زير نيست .....مرگا به من که با پرطاووس عالممي

كلا بيابانكي ادم خيلي جالبيه

اين شعر رو پيش آقا خوندن خيلي زيباست

بله شعر جالبيه ولي بيابانکي نگفته که