پيام

منتظرالمهدي
89/12/11

+ دعا نكن ، اعتماد كن! (غرنوشت) : فاتحه ي حاجاتمان وقتي خوانده شد که بعد از هر دعا خودمان افتاديم دنبال برآورده کردنش ...

پيمان 00 89/12/13

از تو حركت از خدا بركت! دست روي دست هم كه نميشه گذاشت! ميشه؟!

نه بايد تلاش كرد اما بايد به خدا هم اعتماد كرد نه اينكه همش غرغر كنيم به خدا

از يكي از علما نقل است وقتي كه در در گاه خدا دعا ميكني اولين چيزي كه به ذهنت براي ل مشكل خطور ميكنه رو پيگيري كن چون خدا اون موقع كه ميخواد جوابت رو بده و چون بايد از راه اسباب و مسببات حل مشكل بشه پس به ذهن تو ميندازه فلان كار رو بكني (اما بايد يادمون باشه كه در حين انجام كار از خدا فراموش نكنيم .)

مشكل بالاتر از اين حرفهاست .حاجاتمان را وقتي از خدا مي خواهيم كه خودمان از پس بر آوردنش بر نيامديم . حال آنكه حضرت حق موسي كليم را فرمود حتي نمك طعامت را هم از من طلب كن . آيا ما اينگونه ايم ؟

خداند مي فزمايد ادعوني قد استجب لکم يعني از من بخواهيد تا من استجابتش کنم کسي که از خدا چيزي را خواهش و طلب ننموده است چگونه و به چه کسي اعتماد مي تواند بي گمان خواهشي بايد باشد و مرتبتي از براي براورده شدنش بايد متصور شود بعد آنوقت بگوييم خوب!اين شخص يا حقيقت کسي است که

به اين دليل و آن دليل مي توانم به آن اعتماد کنم پس من به ايشان دربراورده کردنم حاجتم اعتماد يافته ام در ضمن علما از قبل گفتنه اند از تو حرکت از خدا برکنت اين که بگوييم خواهشم را به خدا گفتم(حال نمي دانم وقتي دعايي و حاجتي وجود ندا رد به چه کس يا چه چيزي بايد اعتماد کرد)اعتماد هم دارم که خدا براورده اش کنم اما حواسم باشد ديگر هيچ حرکتي در ب

راورده شدن خواسته ام نشان ندهم چون خدا قهرش مي آيد و دعايم را برآورده نمي کند!برعکس وقتي خدا مي بيند چقدر براي انجام خواشت تلاش مي کني و براي بدست آوردن لحظه اي مباشات نمي کني به نيت و خواهش خالصانه شما پاسخ مي دهد و در رسيدن به آن کمکتان مي کند البته نه هر خواهش و

دعايي که از سر تنبلي و تن پروري حاصل شده باشد مثلا دعا کنيم که فردا که از خونه بيرون اومدم همه به من تعظيم کنند يا فلان حرکت را که حوصله انجامش را ندارم دعا کنم خدايا به کس ديگري واگذارش کن هرگز خداوند به دعا هايي که از بر تن پروي و زياده خواهي باشد توجه اي ندارد و به دعايي بها مي دهد که

از سرنيت خالص و براي رسيدن به هدف و کاري متعاذف با توان ما مثلا دعا کنيم خدايا کاري کن که اين ساختمان را از اينجا بلند کنم و بزارم اينجا چنين دعايي جنبه عقلايي ندارد و امکانش از توان و جقيقت آفرينش ما که براي انجام و خواهش هايي متناسب با خلقتمان دارا شده ايم از خداوند بايد طلب کنيم در کل

خواسته هامون با توانايي هامون بخور در يک جمع بندي بايد اول خواهش و طلبي با تعين آن مرجع و آن مباشر انجام دهند خواسته که خداوند در راس اين حرم قرار دارد بايد وجود داشته باشد و خواسته اي هم محقق بشود آن وقت است که با توجه

به ميزان شناختي که از آن مرجع طلب خواش هايم پيدا کرده ايم مي توانيم اعتماد در براورده شدنش کنيم يا خير اينجا هم خواش ما براي ياري به معناي حل کل مشکل نيست بلکه همانطور که از مفهوم اين کلمه يعني(دعا)در ذهن ما روشن مي شود به معني مدد رساندن براي حل مشکلي که ما در انجام آن توانايي

لازم رانداريم و به همين دليل طلب کمک مي کنيم(توجه کنيد درخواست مساعدت و مشايعت)يعني آن مباشر به تواناهي هاي که ما داريم اقدام مي شودو به حل مشکل ختم مي شود پس دعا کنيم بگيم اين آقا که مي تونه انجامش بده پس اگر من

دخالت کنم ممکن ناراحت شه و انجامش نده يک خورده به دور از ذهن است البته سخن شما هم صحيح است بايد به آن مباشري که ياور ما در انجام کاري گشته است اعتماد کنيم و در واقع تا اعتمادي مي يان دونفر بوجود نياد کاري سالم به مقصد نمي رسد

موفقيت به همان اندازه شکست خطرناک است. لائو تزو

بله .