" سمپاشي مي کنم علف هرزه هاي دلم را ، خدا جوانه مي زند " سبز مي شود شکوفه هاي ياد تو در دل ، از اعماق وجودم ، معصومانه مي گريم . به ياد مي آورم لحظه اي را که دوشادوش بندگان خوب خدا ، دستهايمان را ، همچو پيچکها در هم گره مي زنيم ، دعاي عهد خوانده و حضور سبز تو را التماس مي کنيم . در ميان کوچه باغ هاي انتظار ، خوشه هاي صبر را يکي يکي دست چين مي کنم ، از خدا مي خواهم درخت صبر مرا پربار کند ، چرا که شيعه تو بدون صبر مي ميرد .


سلام بزرگوار

مطلب خوبي بود استفاده کرديم ..

موفق باشيد[گل]